Ўзбек эстрадасида Ботир Зокировдан кейин ялт этиб чиққан энг ёруғ юлдузлардан бири - бу сўзссиз Муҳриддин Холиқовдир. Ўзининг ширин овози, ёқимли куйлари ва ажойиб қўшиқларини қалбларимизни тўрига жойлаштириб кетган устоз санъаткоримиз тирик бўлганларида келаси йил 60 баҳорни қаршилардилар.

Муҳриддин Холиқов 1959 йил 5 сентябрда Наманган туманида дунёга келган. Оилаларида Муҳриддин акадан ташқари укалари Хусниддин ва Шаҳобиддинлар ҳам бири эл таниган қўшиқчи бошқаси ёзувчи бўлиб етишган эди. Муҳриддин акани ҳаёти ҳақида маълумотлар етарли бўлмаса-да, ҳофизнинг ашуласини эшитмаган, уларга қулоқ тутмаган, тинглаб баҳра олмаган инсон кам бўлса керак.

Хонанда ўзини энг сўнгги концертини 2000 йил берганди. Муҳриддин Холиқовни суюкли Устози Шерали Жўраевдир. Хонанда ўлимидан кейин тайёрланган кўрсатувларни бирида Шерали Жўраев Муҳриддин Холиқов ҳақида жуда илиқ фикрларни гапирганди.

Эътироф этиш жоиз, устазода хонанда Муҳриддин Холиқов ҳам ўзидан ёрқин юлдуз даражасига етиб борган шогирдлар қолдирган. Таниқли ўзбек эстрада юлдузлари Озодбек Назарбеков, Отабек Мадраҳимов, Анвар Санаев ана шулар жумласидандир. Муҳриддин аканинг барвақт ўлими туфайли “етим” қолган мухлисларига Озодбек Назарбековни Устозига ўхшаш овози ва мусиқаси таскин бўлди.

Муҳриддин акани элга танитган қўшиғи бисёр. “Қиз бола”, “Паризод”, “Парирўй”, “Комила қиз”, “Сумбула” аллақачон санъатсеварлар қалбидан жой олган, мухлисларимизнинг “олтин фонди”дан жой олган “ретро”лар сарасида эътироф этилади. Хусусан, ўтган асрнинг 1980-йиллари охирида “грампластинка”лар ўрнини тезлик билан эгаллаётган магнитафон кассеталарида бу қўшиқ яшин мисол тезликда тарқаб, ҳар бир хонадонда ҳеч бўлмаса бир марта янграган эди. Ўша давр тўйларида “Қиз бола” айтилмаса тўй тўйдек бўлмасди.

Айниқса, Муҳриддин аканинг вафотидан аввал куйлаган охирги қўшиқларидан бири ҳақида тўхталадиган бўлсак, “Бу дунё арзимас фидо бўлишга, бандасан уринма Худо бўлишга...” сатрлари билан бошланадиган қўшиғи барчамизни огоҳ ва ҳушёр бўлишга, молу дунё, нафсга берилмасдан, чинакам давлату обрўга сабр-тоқат ва меҳнат, қаноат билан эришишга чорланади.  

Муҳриддин ака ижод қилган кезларда клип яратиш санъати унчалик ривожланган эмасди. Клиплар жуда содда, сценарийсиз, шунчаки видеодан иборат эди. Лекин ўша клипларни олдида ҳозирги кинодек ишланаётган бир биридан рангбаранг клиплар ҳеч нарсадек бўлиб қолади. Чунки Муҳриддин акани клипини ялтир юлтур кийинган қизлару, мақтанчоқлик билан минилган машиналар, чет элда олинган тасвирлару турли компьютер воситасида яратилган графикалар эмас, балки хонандани ўзини ширин овози безаб турарди.

Ҳозирги ўзбек эстрадаси кундан кунга таназзулга юз тутиб, сон ошган сари сифат пасайиб бораётган, ғарблашиб, ғариблашиб кетаётган бир замонда Муҳриддин акани қўшиқлари бизга ўзбекчиликни, ўша самимий қўшиқчилик санъатимизни, ўтмишимизни, болалигимизни эслатиб туради. Ҳар сафар эшитганда ҳар сафар бирдек инсонни қувонтирадиган бу қўшиқлар Муҳриддин Холиқовдан қолган олтин меросдир! Бугунги кунда бу олтин меросни қадрини заррача тушинмайдиган ялқов, тантиқ, бировлар меҳнати остидан обру топишга ўрганган “хонанда”лар Устознинг қўшиқларини бузиб айтишмоқда. Бу худдики асрлар давомида бизгача етиб келган Самаркандни Регистонини биров бузаётгандек бир гапдай. Алам қилиб кетади. “Тегма Муҳриддинни меросига, ҳаққинг йўқ!”, - дея ҳайқиргинг келади!

Шафқатсиз ўлим ҳар биримизнинг бошимизда бор. Элимиз қалбидан чуқур жой олган инсон Муҳриддин Холиқов 2001 йил 21 ноябрь куни автохалокат натижасида бу фоний дунёни эрта тарк этди. Санъаткордан шунчалар қадрдон асарлар қолганки, у киши жисман йўқ бўлса-да, порлоқ сиймоси, эзгуликка чорлайдиган қўшиқлари қалбларимизда мангу яшайди. Зеро, одамлар бор ўлганда ҳам тирикдир, одамлар бор тиригида ўликдир....

Яратганимиз Наманган заминининг ардоқли фарзанди, Ўзбекистонда хизмат кўрсатган артист Муҳридддин Холиқовни Ўз раҳматига олган бўлсин!

Оқилхон Дадабоев,

© namangan24.uz

--> -->